Na de hektiek van Saigon vluchtten we naar Mui Ne, een rustig plaatsje aan de Zuid-Chinese zee. Daar aangekomen bewonderden we de zonsondergang en vonden we vrij snel het openlucht seafood restaurant. De volgende dag huurden we een scooter om de rode en witte zandduinen te gaan bezoeken. Vermits Meri gewoon is om een scooter te besturen in de drukte van Jakarta, verliep dit dan ook zonder enig probleem... Aangekomen aan de rode zandduinen werden we onmiddellijk overspoeld door kinderen met stukken plastiek en de constante vraag 'you slide?', gevolgd door 'als je een stuk plastiek huurt om te glijden laten we je alleen rondlopen'. We zijn het daar dus vrij snel afgebold en verder gegaan naar de witte zandduinen. Dit bleek een goed idee want deze zijn veel indrukwekkender. Een stukje woestijn in een groen land...
To escape from busy life in Saigon we fled to Mui Ne, a quiet place on the South Chinese sea. When we arrived there we admired the sunset and easily found the open air sea food restaurant. The next day we hired a motorbike to visit the red and white sand dunes. Because Meri is used to driving a motorbike in Jakarta traffic, everything went smoothly... Once arrived at the red sand dunes we immediately found ourselves surrounded by kids with pieces of plastic constantly asking 'you slide?', followed by 'if you hire a piece of plastic to slide we let you walk around alone'. We quickly left that place and headed for the white sand dunes. This appeared to be a good idea because they are much more impressive. A little bit of desert in a green country...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten