Na een belachelijk goedkope treinrit kwamen we aan in Ayuttaya, de voormalige hoofdstad van Thailand (toen nog Siam). Per tuk tuk verkenden we de tempelruïnes: Wat Yai Chai Mongkhon voor zijn grote chedi, Wat Phra Mahathat voor het boeddhahoofd verwerkt in een bodhiboom, Wat Phra Si Saaphet voor de 3 witte chedi's en Wihaan Mongkhon Bophit voor zijn 17 m hoge gouden boeddha. We passeerden langs olifanten waarop je een ritje kon maken en stopten bij Wat Lokayasutha voor zijn 29 m lange liggende boeddha. 's Avonds bezochten we met een longtailboot Wat Panan Choeng, een Chinese tempel met een 19 m hoge gouden boeddha, Wat Phutthaisaman met een grote centrale witte prang en zagen de zonsondergang in Wat Chai Wattanaram die me enorm aan Angkor Wat deed denken. Elke avond was er ook live muziek in het Street Lamp café waar Mr Noi en zijn vrienden '60s en '70s hits speelden, al gauw vervoegd door Joao, een Braziliaanse toerist en virtuoos mondharmonicaspeler.
After a ridiculously cheap train ride we arrived in Ayuttaya, the former capital of Thailand (called Siam in those days). By tuk tuk we explored the temple ruins: Wat Yai Chai Mongkhon for its big chedi, Wat Phra Mahathat for the buddha head in a bodhi tree, Wat Phra Si Saaphet for the 3 white chedi and Wihaan Mongkhon Bophit for its 17 m high golden buddha. We passed elephants on which you can take a ride and stopped at Wat Lokayasutha for its 29 m long reclining buddha. At night we took a longtail boat to visit Wat Panan Choeng, a Chinese temple with a 19 m high golden buddha, Wat Phutthaisaman with a big central white prang and saw the sunset in Wat Wattanaram which reminded me a lot of Angkor Wat. Every night there was live music at Street Lamp bar where Mr Noi and friends played '60s and '70s hits, soon assisted by Joao, a Brazilian tourist and virtuoso harmonica player.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten