Na een busrit door de bergen kwam ik aan in het bergstadje Da Lat, vooral bekend om zijn landschappen en koeler klimaat. Dat is dan ook meteen de reden waarom koning Bao Dai besloot zijn zomerpaleis daar op te trekken. Na een korte wandeling door het centrum belandde ik in café Tung, een sober koffie- en theehuis met Franse inslag. Daarna naar het V-café voor het avondeten. Daar werd er door een aantal muzikanten vlot Red Hot Chili Peppers, Pink Floyd, U2, the Beatles, Radiohead,... gecoverd. Een welkome afwisseling na 6 weken zeemzoete Vietnamese cantopop. Tijdens de pauze geraakte ik in gesprek met de muzikanten Juram (PH), Jake the Snake (US), Simon (UK), Scott (US), Fumi (JP) en Curtis (US) - tevens de eigenaar. De volgende dag gingen we samen wandelen naar de Tiger Den Falls, nog vergezeld door 2 Nederlandse meisjes en 3 Japanners. De avond werd er opnieuw concert gegeven en eindigde erna in de Saigon Nite Bar (vreemdste verjaardag ooit). De volgende dag wandelde ik langs het Hang Nga Crazy House (beetje Gaudi-achtig gebouw), het hoger vernoemde zomerpaleis en de centrale markt. De laatste dag in Da Lat ging ik opnieuw wandelen, deze keer naar de berg Pinhatt.
After a bus ride through the mountains I arrived in Da Lat mountain town, mainly known for its scenery and cooler climate. In fact, that was the reason for king Bao Dai to erect his summer palace there. After a short walk through the centre I ended up in Tung Cafe, a simple coffee and tea shop with a French touch. After that to V-cafe for dinner. There some musicians were covering Red Hot Chili Peppers, Pink Floyd, U2, the Beatles, Radiohead,... A welcome change after 6 weeks of very mellow Vietnamese canto pop. During their break I got to know musicians Juram (PH), Jake the Snake (US), Simon (UK), Scott (US), Fumi (JP) and Curtis (US) - also the owner of the place. The next day we went hiking together to Tiger Den Falls along with 2 Dutch girls and 3 Japanese people. At night they performed again and the night ended in Saigon Nite Bar (weirdest birthday ever). The next day I walked to Hang Nga Crazy House (kind of a Gaudi-like building), the above mentioned Summer Palace and the central market. My last day I spent hiking again, this time up to Pinhatt mountain.
"But why, oh why, do the wrong people travel, when the right people stay at home?"
BeantwoordenVerwijderenBovenstaand citaat, ontleend aan een anonieme grapjas, is dus ook maar een hraptsjen hé Boris.
Een constante in al je uitstappen blijkt dus - voorlopig - een café/dancing/nite bar te zijn.
Gelukkig hebben we dat hier ook!
Ondertussen (dat is 30 november) zijn wij in Antwerpen aan de tweede sneeuwavond toe en in het weerbericht schreeuwt een onheilspellende stem dat we donderdag in de loop van de dag niet boven de -7 °C zullen uitkomen. Wie nu nog durft beweren dat de klimaatverandering een hoax is, is zelf een idioot in het kwadraat. Het mag dan al nat zijn in de Aziatische gebieden die je tot nu toe bezocht hebt, het vriest er tenminste niet de stenen uit de grond!!! Dat beleven wij wel, helaas!
Ik kwijn hier inmiddels volledig weg en ik kan dus zeker niet wegsteken dat een gevoel van jaloezie me overmeestert als ik je verhalen lees.
Blijf er met volle teugen van genieten en mocht je er via een of andere zen-, taoïstische of confucianistische techniek kunnen achterkomen hoe je de zon en bijhorende warmte naar de andere kant van de wereld kan verhuizen, ... laat je volledig gaan!!!
Geniet ervan!
Jan