Vanuit Pakse nam ik de locale bus naar Tha Khaek om daar de Kong Lo grot te bezoeken - dat was het plan althans. Ik had geluk: er was ogenschijnlijk nog maar net één plaatsje vrij op de bus. Uiteraard dachten de Laotianen daar anders over en werd de middengang onmiddellijk volgeplaatst met tabouretjes. In het volgende busstation stapten er 6 gepensioneerde Fransen op en die mochten dus daarop plaatsnemen. Ondertussen zorgde een dametje van de busmaatschappij voor het vertier: ze klapte vrolijk mee met de karaoke op TV en deelde Beerlao uit aan zij die er zin in hadden (ondertussen 8u30). De conducteur controleerde ieders kaartje van vooraan in de bus tot vanachter waar ik zat (vlak boven de motor - afzien!), kroop dan uit het raam, liep in volle vaart over het dak en kroop vooraan via de deur terug de bus in. Soit, 10 uur later, gaar van de hitte en de Lao-karaoke kwam ik aan in Tha Khaek. In de Travel Lodge leerde ik al snel Alex (USA) kennen en hij overtuigde me om niet enkel de Kong Lo grot te bezoeken (waarvoor je 6 tot 8 uur nodig had per brommer om er te geraken en terug en met het openbaar vervoer nog veel langer) maar om 'the loop' te rijden, een driedaagse rondrit per brommer. De volgende ochtend vertrokken we dus, gewapend met een zelfgetekende kaart en elk onze brommer van het merk Kolao (iemand?) en met 4 vitessen. We passeerden enkele grotten en reden verder door het karstgebergte naar Tha Lang, onze slaapplaats voor de eerste avond. Daar stelden we vast dat het in de bergen al verschrikkelijk koud kan zijn en dat we daar eigenlijk niet volledig op gekleed waren. In het enige guesthouse van dat kleine bergdorpje leerden we de broers Tom en Mat (A) kennen die ook op the loop zaten. De tweede dag namen we de extreem hobbelige weg naar Laksao om daar de warmwaterbronnen te bezoeken. Deze waren klaarblijkelijk niet meer in gebruik, dus bibberden we verder langs een enorm mooie bergroute naar Ban Na Hin, en versnelden we naar een 70 km/h in de eindsprint naar Ban Kong Lo. Onderweg moesten we regelmatig vertragen voor honden, varkens, geiten, koeien en waterbuffels. De laatste dag stonden we vroeg op om als eerste aan te komen bij de Kong Lo grot. We namen 2 kleine longtail bootjes om door de grot te varen. Deze grot is bij uitstek de meest indrukwekkende die ik ooit gezien heb: 7,5 kilometer lang per boot over de ondergrondse rivier door de onmetelijke zalen. Er is totaal geen verlichting dus alles moet via de hoofdlampen, enkel wanneer we aankwamen bij de stallachtieten werd de kunstverlichting aangezet. Na ons 2,5 uur durend bezoek aan de grot reden we terug naar Tha Khaek om onze loop te vervolledigen.
From Pakse I took the local bus to Tha Khaek to visit the Kong Lo cave - that was the plan that is. I was lucky: apparently there was only one space left on the bus. But of course the Lao people thought differently and the aisle was immediately filled up with small plastic chairs. In the next bus station 6 retired French tourists entered the bus and were seated on these chairs. In the meantime a lady from the bus company provided the entertainment: she clapped her hands to the karaoke on TV and distributed Beerlao to those who felt like it (meanwhile 8:30). The steward verified everyone's ticket beginning in the front of the bus till the end where I was sitting (right above the engine - suffering!), crawled out of the window, walked over the roof full speed and entered the bus again through the front door. To go short, 10 hours later, cooked from the heat and Lao karaoke I arrived in Tha Khaek. In the Travel Lodge I immediately met Alex (USA) and he convinced me not only to visit Kong Lo cave (which would take you 6 to 8 hours on a motorbike to get there and back again and by public transport even longer), but to ride 'the loop', a three day drive by motorbike. The next morning we left, armed with a self drawn map and each our own motorbike of the brand Kolao (anyone?) and with 4 gears. We passed a couple of caves and drove through the karst mountains to Tha Lang, our stopover for the first night. There we figured out that in the mountains it can already be quite cold and that we didn't really take the right clothes with us. In the only guesthouse in the village we got to know brothers Tom and Mat (A) who were on the loop too. The second day we took the extremely bumpy road to Laksao to visit the hot springs there. These obviously were not in use anymore, so we shivered on along a very beautiful mountain route to Ban Na Hin, and speeded at 70 km/h in the final stretch to Ban Kong Lo. On the road we often needed to reduce speed for dogs, pigs, goats, cows and water buffaloes. The last day we got up early to arrive first at the Kong Lo cave. We took 2 small longtail boats to sail through the cave. This cave is definitely the most impressive cave I have ever seen: for 7.5 kilometer by boat on the underground river through gigantic halls. There is no lighting whatsoever, so everything had to be done by flashlights, only when we arrived at the stalactites the artificial lighting was switched on. After our 2.5 hour during visit to the cave, we drove back to Tha Khaek to complete the loop.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten