's Ochtends werd ik om 9u20 opgehaald (Lao-tijd; in werkelijkheid dichter tegen 10u15) door een tuk tuk die me naar het olifantendorp Ban Noon Savath bracht. Dit is een dorpje waar 11 oude loggingolifanten nu een minder intensief programma gekregen hebben. Daar mocht ik in de mand stappen en een ritje maken op een 10 jaar oude olifantenstier. Dit beestje is nog vrij jong en daarom redelijk koppig en trompetterde af en toe vrij luid. Na de lunch startte het echte werk. Ik kreeg les in de olifantencommando's om hen te besturen en om erop of eraf te geraken. Tegelijkertijd zei mijn begeleider Bunpa erbij dat een echte mahout één jaar nodig heeft om een olifant meester te worden - de illusie om zelf de olifant te commanderen liet ik dan ook onmiddellijk schieten. Daarna was het tijd om te rijden: in de nek en dus zonder mand. Dit is een ongelofelijk gevoel! Zo dicht bij het grootste landdier ter wereld te zijn. Het is wel lastiger dan ik dacht: je evenwicht houden is in het begin erg moeilijk en je moet je dan ook constant vasthouden aan zijn hoofd. Of eerder haar hoofd in mijn geval; ik kreeg Senchan toegewezen, een 35 jaar oude koe. Af en toe krulde Senchan haar slurf naar boven en blies al haar speeksel uit… recht in mijn gezicht natuurlijk. Na het ritje breng je je olifant naar de Nam Khan rivier om te baden waarbij veelvuldig het commando 'bun bun' gegeven wordt hetgeen betekent dat de olifant met zijn slurf water opneemt en over zich heen gooit bij wijze van douche. Uiteraard krijgt degene die plaats neemt in de nek dan de volle laag - de mahout staat ondertussen recht op de rug van de olifant en zoekt dekking. Daarna haal je de kettingen op en breng je de olifanten naar de jungle waar ze gaan slapen. Grappig hoe je na een uurtje al gewoon tussen de olifanten rondloopt alsof het een kudde schapen zijn. Ik had nog wat tijd over en kreeg de keuze tussen een bezoek aan het graf van Henri Moutot (de ontdekker van Angkor Wat) of tuben. Ik vroeg of ik één van de kajaks mocht nemen en peddelde een uurtje stroomopwaarts. Een zeer ontspannend gevoel om alleen op het water te zijn en vriendelijk begroet te worden door de sporadische vissers. 's Avonds na avondeten werden een Noor en ik uitgenodigd door de mahouts om mee naar hun dorpje te gaan. Daar kregen we nog eens eten voorgeschoteld: laap van buffelingewanden (best wel lekker). De volgende dag haalden we de olifanten op in de jungle, brachten ze naar de rivier en wasten ze. Daarna mocht ik kiezen tussen een bezoek aan de waterval (die ik al gezien had), kajakken (dat ik ook al gedaan had) of bamboevlot. Ik koos voor het laatste en Bunpa loodste me over het water met een 6 meter lange stok. Het was een erg ontspannen ritje maar halverwege heb ik toch maar gevraagd of we de rollen konden omkeren en heb ik het laatste stuk zelf het vlot voort geduwd. Deze mahoutcursus hoort absoluut bij de hoogtepunten van mijn reis!
In the morning I was picked up at 9:20 (Lao time; in reality it was closer to 10:15) by a tuk tuk that brought me to the elephant village Ban Noon Savath. This is a village where 11 old logging elephants now have gotten a less demanding program. There I stepped into the basket and took a ride on a 10-year-old elephant bull. This elephant is still very young and therefor quite stubborn and trumpeting very loud from time to time. After lunch the real work started. I got lessons in elephant commands to control them and get on and off them. At the same time my guide Bunpa said that it takes one year for a real mahout the master an elephant - i immediately let go of the illusion to be able to control an elephant myself. After that the time had come to ride: in the neck and without basket. This is an incredible feeling! Being so close to the biggest animal on land in the world. However it was more difficult than I thought: keeping your balance is very difficult in the beginning so you need to hold on to his head all the time. Or rather her head in my case; I got appointed to Senchan, a 35-year-old cow. From time to time Senchan curved her trunk and spit out all of her saliva… all in my face of course. After the ride you take your elephant to the Nam Khan river to bathe where the command 'bun bun' is often given which means that the elephant takes in water by its trunk and throws it over itself to take a shower. Of course the one sitting in the neck receives all the water - the mahout is standing up on the elephant's back and takes cover. After that you collect the chains and take the elephants to the jungle where they go to sleep. Funny to see how after one hour already you walk between the elephants as if they were a group of sheep. I had some time left and got the choice between a visit to Henri Moutot's grave (the man who discovered Angkor Wat) or tubing. I asked if I could instead take one of the kayaks and peddled upstream for an hour. A very relaxing feeling to be on the water on your own and to be greeted in a very friendly way by the few fishermen around. At night after dinner a Norwegian guy and me were invited by the mahouts to accompany them to their village. There we got served food again: laap made from buffalo intestines (quite good actually). The next day we recovered the elephants from the jungle, brought them to the river and washed them. After that I had the choice between a visit to the waterfall (which I had already seen), kayaking (which I had already done) or bamboo rafting. I chose for the last one and Bunpa guided me over the water with a 6 meter long pole. This was very relaxing but half way there I asked him to switch places and I pushed the raft myself. This mahout course is definitely one of the highlights of my trip!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten