In Sukhotai we faced the heat by using the free bikes our guesthouse provided and visited the historical site. Once arrived there we visited the Ramkhamhoeng National Museum, the King Ramkhamhoeng monument and the temple ruins in the central part of the historical city: Wat Sa Si (columns and a big white sitting buddha), Wat Tra Phang Ngoen (a lake with a small island), Wat Si Sawai (3 prangs and a bodhi tree) and Wat Mahathat (big complex with standing and sitting buddhas and chedis). The northern part of the city we skipped because we had to pay a reasonable big entrance fee again and it wasn't interesting enough and we went on to the eastern part where we entered Wat Si Chum, which is very impressive because of the 15 m high sitting buddha surrounded by walls and Wat Phra Phai Luang of which only one prang is still standing. On the way back we came across Wat Sorasak, a chedi supported by elephants. What I especially enjoyed was that I think I found the spot - a little hut next to Wat Sa Si - where Stefan, Jan, Johan and I met Urska, Nika and Katja 10 years ago.
Current location
Current location: Bandar Seri Begawan, Brunei Darussalam
donderdag 31 maart 2011
The historical magic of Sukhotai
In Sukhotai trotseerden we de hitte door gebruik te maken van de gratis fietsen die ons guesthouse aanbood om de historische site te bezoeken. Daar aangekomen bezochten we het Ramkhamhoeng National Museum, het King Ramkhmhoeng monument en de tempelruïnes in het centrale deel van de historische stad: Wat Sa Si (zuilenkolommen en grote zittende witte boeddha), Wat Tra Phang Ngoen (meer met eilandje), Wat Si Sawai (3 prangen en bodhiboom) en Wat Mahathat (groot complex met staande en zittende boeddha's en chedi's). Het noordelijk deel van de stad sloegen we over wegens opnieuw redelijk veel inkom betalen en niet zo interessant en gingen naar het oostelijk deel waar we de Wat Si Chum bezochten, die zeer indrukwekkend is omwille van een 15 m hoge zittende boeddha die volledig ommuurd is en de Wat Phra Phai Luang waarvan er echter nog maar één prang rechtstaat. Ook stootten we op de terugweg op de Wat Sorasak, een chedi gedragen door olifanten. Wat ik echter vooral leuk vond was dat ik denk de plek te hebben teruggevonden - een schuilhutje naast de Wat Sa Si - waar Stefan, Jan, Johan en ik Urska, Nika en Katja hebben leren kennen 10 jaar geleden.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten