Ik vind China leuk! Het is ondertussen mijn derde keer dat ik dit land bezoek dus het voelt al een beetje thuis aan. Het begon al goed op de luchthaven waar de douanedame vond dat ik niet voldoende op mijn paspoortfoto trok en om andere ID vroeg (die ik niet heb). Daarna had ik een eerste onverwacht geslaagd gesprek in het Chinees met de taxichauffeur. Al snel bleek dat er enorm veel veranderd is sinds mijn laatste bezoek in 2007: er wordt bijna niet meer gerocheld, het staren is zeer beperkt (of misschien is dat gewenning na 7 maanden in Azië), mensen rijden rond op geruisloze elektrische scooters en alles is een pak duurder geworden. Als extra uitdaging gebruik ik mijn Lonely Planet van mijn eerste keer China (uit 2005) ook deze keer. En een uitdaging is het zeker: hotels en restaurant bestaan niet meer, busstations zijn verplaatst, reistijden kloppen niet meer dankzij de bouw van autosnelwegen,… Ik bezocht het centrum van Kunming te voet wegens geen fietsverhuur te vinden (oude LP en de mensen die ik aansprak wisten het ook niet). Het is een relatief rustige stad ondanks de 4 miljoen inwoners. Ik wandelde langs de hutongs, de vogel- en bloemenmarkt, zag blinde tuinatherapeuten op het voetpad en mahjongspelers in de parken, passeerde de oost- en westpagodes uit de Tangdynastie, bezocht de Yuantongtempel en rustte uit in Green Lake park. Daar ontmoette ik Joseph, een Chinese leraar Engels, die me meenam naar tea city voor een theeceremonie, een moslimrestaurant en een club (alles is toegelaten als het licht uit is). Ook ging ik op daguitstap naar Shilin, het stenen woud. Eerste fout was dat het zaterdag was en Shilin overspoeld werd door Chinese toeristen (in groep uiteraard). Ik vluchtte zuidwaarts en kwam terecht op rustige paadjes met als enige gezelschap vlinders, eekhoorns en een kleine groene slang. Ik zag een hoop stenen formaties zoals de olifant, de eenzame wandelaar, moeder en kind en spectaculaire uitzichten.
I like China! This is the third time I'm visiting this country so it already feels a little like home to me. It started off great at the airport where the customs lady found that I didn't look enough like my passport picture and asked for some other ID (which I didn't have). After that I had a first unexpectedly successful conversation in Chinese with the taxi driver. Soon it became clear that a lot of things have changed since my last visit in 2007: almost no more spitting, only limited staring (or maybe I'm becoming accustomed to that after 7 months in Asia), people drive silent electrical scooters and everything became a lot more expensive. For an extra challenge I'm using my Lonely Planet from my first time in China (dating from 2005) this time again. And a challenge it is: hotels and restaurants don't exist anymore, bus stations have been relocated, travel times differ thanks to new motorways,… I visited the center of Kunming on foot because I couldn't find a bicycle rental (old LP and the people I asked didn't know either). It is a rather quiet city despite the 4 million inhabitants. I walked past the hutongs, the bird and flower market, saw blind tuina therapists on the pavement and mahjong players in the parks, strolled by the east and west pagoda from the Tang dynasty, visited the Yuantong temple and took a rest in Green Lake park. There I met Joseph, a Chinese English teacher, who took me to tea city for a tea ceremony, to a muslim restaurant and a club (everything is possible when the lights go out). I also went on a day trip to Shilin, the stone forest. My first mistake was that it was a Saturday and Shilin was overcrowded with Chinese tourists (in group of course). I fled to the south of the park and ended up on quiet trails with only the butterflies, squirrels and a small green snake as my companions. I saw lots of stone formations like the elephant, the lonely wanderer, mother and child and some spectacular views.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten