Toen ik aankwam in Yangon werd ik in het vliegtuig al geconfronteerd met één van de vele eigenaardigheden van dit land: de tijdzone. Momenteel zit ik dus 4,5 uur voor op de CET. De eerste dag besteedde ik met dollars omwisselen in kyat, een beetje rondlopen in de Indische en Chinese wijk en 's avonds in het lokale 'beer station' een paar pintjes drinken en Bruce Lee films zien (vond ik zelf een geslaagde eerste avond). Onmiddellijk valt de longyi op, een wikkelrok die zowel door mannen als vrouwen gedragen wordt, alsook het kauwen van pinangnoot, hetgeen lustig in het rond gespuwd wordt en de tanden (en dus ook het voetpad) rood kleurt. De volgende dag liep ik terug naar de overdekte markten en bezocht de Sri Kali hindoe tempel waar ik onmiddellijk mee uitgenodigd werd voor een gratis lunch. Zittende op de grond kreeg ik op een bananenblad rijst en vegetarische curry te eten, lekker en nog darmvriendelijk ook. Net voor ik de Sakura tower wou binnengaan voor de panoramische zichten, leerde ik Mr Tin Oo kennen, een krasse zestiger die de komende twee dagen mijn gids, leraar Birmees en vriend zou zijn in ruil voor een donatie. We bezochten de Sule Paya pagode in het midden van de stad en gingen daarna verder per bus naar het Mahasi Meditation Centre waar een aantal monniken, nonnen en vooral veel vrouwen in traditionele klederdracht aan het bidden en mediteren waren. Het was enorm rustgevend om daar tussen te gaan zitten en naar de gebeden te luisteren. Aansluitend naar de nabijgelegen 66 m lange liggende boeddha, waar ik de boeddha van de dag waarop ik geboren ben 5 maal overgoot met water (zaterdag in mijn geval). We eindigden de dag met een bezoek aan de Shwedagon Paya tempel, veruit één van de mooiste die ik ooit gezien heb. Alle zedi's zijn goud en de 'paraplu's' bovenaan met diamanten ingelegd. Tussen Mr Tin Oo's taaldrills door zagen we regelmatig optochten ter ere van de inwijding van kinderen als monnik of non (de meesten mensen doen dit 2 keer in hun leven). De volgende dag bezochten we de marmeren boeddha, de witte olifanten (in werkelijkheid iets tussen wit en roos in - albino), een boeddhistisch congrescentrum en eindigden we met een introductie tot de Birmese astrologie aan het Kandawgyimeer.
When I arrived in Yangon I immediately got confronted with one of the many particularities of this country: the time zone. At the moment I am 4.5 hours ahead of CET. The first day I spent changing dollars into kyat, walking around in the Indian and Chinese quarter and at night drinking a few beers and watching some Bruce Lee movies in the local 'beer station' (which I considered a great first night). What immediately jumps to mind is the longyi, a wraparound skirt worn by both men and women and the chewing of the betel nut, which is spit all over the place and colors the teeth red. The next day I walked back to the covered markets and visited the Sri Kali hindu temple where I immediately got invited for a free lunch. While sitting on the floor I ate rice and vegetarian curry served on a banana leaf, delicious and stomach friendly. Just before I was to enter the Sakura tower for the panoramic views, I met Mr Tin Oo, a sixty-something-year-old who would become my guide, teacher in Burmese language and friend for the next two days in exchange for a donation. We visited Sule Paya pagoda in the middle of the city and proceeded by bus to the Mahasi Meditation Centre, where a number of monks, nuns and women in traditional clothing were praying and meditating. It was extremely peaceful to sit among them and just listen to their prayers. Next to the 66 m long reclining buddha where I poured water over the buddha of the day on which your were born (Saturday or dragon in my case). We ended the day with a visit to the Shwedagon Paya temple, one of the most beautiful I've ever seen. All the zedi's are gold and the 'umbrellas' on top are decorated with diamonds. In between Mr Tin Oo's language drills we regularly saw some parades in honor of children being ordinated as a monk or nun (most people do this twice in a lifetime). The next day we visited the marble buddha, the white elephants (in reality somewhere in between white and pink - albino), a buddhist conference centre and ended with an introduction to Burmese astrology at the Kandawgyi lake.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten