Na een 12 uur durende rit in een lokale bus zonder airco en over onverharde wegen, kwamen we aan in Shwenyaung. Vandaar moesten we dan nog een pick-up nemen naar Nyaungshwe om dan eindelijk aan te komen in een klein maar enorm relaxed dorpje. Magali, Beccy en ik huurden een boot samen met Bertrand (SA) voor een hele dag. We passeerden vissers die de peddel hanteren met één arm en één been (een gigantisch staaltje evenwicht) om tegelijkertijd met de andere arm te kunnen vissen. Daarna voeren we door de paalwoningendorpjes op het meer en bezochten we achtereenvolgens een zilversmederij, een parasolworkshop, een lotusbloemweverij, een sigarenfabriek, tomatenvelden en het klooster waar de monniken zich ogenschijnlijk dusdanig verveelden dat ze katten door hoepeltjes leerden springen. Sommige workshops worden bemand door vrouwen afkomstig van één van de minderheidsgroepen. Elke minderheidsgroep heeft in Myanmar zijn eigen staat, leger en bron van inkomsten (zoals opium). Nadat Beccy en Bertrand beiden vertrokken waren huurden Magali en ik een fiets om naar het dorpje Kaundaing aan het Inle meer te rijden. Voor we daar aankwamen moesten we nog even remmen om een overstekende slang te laten passeren. We vroegen aan een local om ons over te zetten naar Nampan, een dorpje waar ze niet echt gewoon zijn om toeristen te ontvangen. Daar lunchten we en vanaf we niet meer de hoofdattractie waren, keken ze terug naar de Bollywood horrorfilm 'Kaalu'. Wij fietsten verder via Thale U en Maing Thauk om de dag te eindigen met een degustatie in de plaatselijke wijngaard.
After a 12 hour ride on the local bus without aircon and on unsealed roads, we arrived in Shwenyaung. From there we had to take a pick-up to Nyaungshwe to finally arrive in a relaxed little village. Magali, Beccy and I hired a boat together with Bertrand (SA) for the entire day. We passed fishermen who wield the peddle with one arm and one leg (they have incredible balance) to be able to fish with the other arm. After that we sailed through the stilt house villages on the lake and visited a silver blacksmith, an umbrella workshop, a lotus flower weaving workshop, a cigar factory, tomato fields and the monastery where the monks were obviously so bored that they taught their cats to jump through hoops. Some workshops are run by women from one of the minority groups. Each minority group has its own state, army and source of income (like opium). After Beccy and Bertrand had both left, Magali and I hired bicycles to drive up to the village Kaundaing on the Inle lake. Before we got there we had to brake to let a crossing snake pass. We asked a local guy to bring us to Nampan in his boat, a village in which they don't see many tourists. We had lunch there and, when we weren't the main attraction anymore, they went back to watching the Bollywood horror movie 'Kaalu'. We cycled on via Thale U and Maing Thauk to end the day with a degustation in the local vineyard.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten